INTERVIEW | Steef van Leeuwen - In de Taverne rol je van het een in het ander...

Tekst: Jan Blaauw

Kunstenaarsdorp Bergen. Zien en gezien worden in de hippe tenten rondom het centrum. Maar voor dit café moet je eerst het hoekie om bij de Ruïnekerk. Uit het zicht, maar met een reputatie en naam en faam die al sinds de jaren zestig ruim is gevestigd. De Taverne. Aan de Karel de Grotelaan. Daar kon je verzuipen in Rock and Roll en alles wat je daar zo'n beetje bij kunt bedenken. Een muziekkroeg waar vele grote namen hebben gespeeld. Publiek dat elkaar door de tabaksrook nauwelijks kon zien, bands op het krappe podium die hun muziek de kleine ruimte in bliezen.

Over de vloer

Een kroeg waar de huidige eigenaar, Steef van Leeuwen, in zijn jeugd ook over de vloer kwam. Tegen de stroom in een horeca-avontuur aangaan, met hoge investeringen, op een locatie met een roemruchte historie vergt op zijn zachtst gezegd aardig wat optimisme.

"Dan zou een logische vraag zijn waarom ik het eigenlijk doe?" begint Steef zijn verhaal. In zijn professionele carrière heeft muziek een belangrijke rol gespeeld. Horeca-ervaring deed hij op als barmedewerker in het BIM huis. "Ik stond daar tijdens mijn studie van '86 tot '92 achter de bar en daar steek je altijd wel wat van op. Heb er ook gemerkt dat er een wezenlijk verschil zit tussen jazz muzikanten en blues muzikanten. Dat waren baldadige tijden, laat ik het zo maar zeggen. Er kon ook méér. Roken in de kroeg, geen '18 Nix' beleid. Dat is nu allemaal veel strenger gereguleerd en dat scheelt gewoon. En muziek hè? Heeft altijd mijn belangstelling gehad. Ik begon op vrij jonge leeftijd met gitaarspelen. Heb les gehad van Fon Klement, hier in Bergen, die overigens nog steeds lesgeeft. In eerste instantie kreeg ik klassiek gitaarles maar daar had ik vrij snel genoeg van. Materiaal leren uit een boek van Harry Sacksioni, dat vond ik nou nét even te moeilijk. Ondertussen was ik begonnen met spelen in bandjes en dacht mijzelf op die manier wel verder te ontwikkelen. Dan komt het allemaal wel goed."

Geen beroemdheid

"Maar het is nog niet zo goed gekomen als ik eigenlijk had gehoopt. Had graag beroemd willen worden als gitarist/ zanger, maar dat is dus niet gelukt. Zelfs niet berucht!" Steef lacht erbij. "Sta nog wel bekend als de gitarist met een goede slagpartij maar solo's zijn aan mij niet besteed. En qua zingen? Tja, iedereen hoort wel wat ik wil zingen maar het komt er niet zo uit. Ze begrijpen wat ik bedoel en applaudisseren, als hint, vaak al ruim voordat het nummer is afgelopen, haha."

In zijn jeugd luisterde Steef vooral veel naar The Beatles. "Daar was ik eigenlijk meteen gek van. Mijn oom die had een klein platenspelertje op de zolder staan en een heleboel singletjes. Als vierjarige wist ik toen al feilloos alle Beatles singles eruit te halen. Kon nog geen woord lezen maar die muziek deed het hem. Soms wordt het nog wel eens opgehaald als anekdote binnen de familie."

Muziek loopt dus als een rode draad door de carrière van Steef. "Naast het barwerk in het BIM huis zat ik tijdens mijn studie in een bandje, 'Souled Out and the Trouble Horns'. Daar treed ik zo nu en dan nog steeds mee op. Drie keer per jaar ongeveer. Wij zijn inmiddels zo goed op elkaar ingespeeld, dat het alleen maar plezier is. Het is gewoon een leuke club bij elkaar. En vlak voordat ik in de Taverne begon wilde ik nog een cd opnemen. Samen met Rick Nieuwenhuizen, Marcel Keijzer en Niels Meijer op toetsen. De opnames liggen klaar maar moeten nog gemixt worden. Wilde proberen het zelf weer in te zingen, maar kwam erachter dat we toch maar een echte zanger moesten inschakelen. En daar is het bij gebleven. Het ligt op de plank."

Plugger met artist roster

"Ik werkte zo'n jaar of tien bij grote platenmaatschappijen als Sony Music en Universal Music maar ook bij kleine independents waar bands als Sjako! en Van Dik Hout werden uitgebracht. En voor kleine Duitse labels met metalbands als het Finse Stratovarius. Ik deed alle promotie voor pers, radio en TV. Bij Universal vroegen ze al vrij snel of ik geen zin had om plugger te worden. Tegen een mooi salaris en auto van de zaak. Ik was gauw 'om' zeg maar. Bovendien kreeg ik een artist roster, zoals ze dat noemen, met daarin bands als Nirvana, het Excelsior label werd net opgestart. Daar wil je gewoon mee aan de slag. Je komt in aanraking met toffe muziek. En als plugger had ik het voordeel dat een radio DJ herkende wat ik meebracht."

"Met onbekende bandjes in je koffer moet je ‘praten als brugman’ en van goede huize komen om die er doorheen te drukken. Je hebt echt nul wisselgeld. Met grotere bands kon je aanbieden om een wedstrijdje op te zetten voor de luisteraars waarbij ze concertkaarten konden winnen. Dat soort 'creatieve' verkoopdingetjes. Maar goed, daar ben je ook voor ingehuurd. Het leuke voor mij was dat ik muziek aan de man kon brengen waar ik volledig achter stond. Wat zeker heeft gescheeld is dat ik mij studie economie aan de UvA heb afgemaakt met onderdelen als logistiek, marktbeleid en marktonderzoek. Toch het een en ander van opgestoken wat ik later heb kunnen gebruiken in mijn werk."

Andere richting

Tijdens eens bezoek aan Lowlands komt Steef van Leeuwen, inmiddels productmanager bij Sony Music, een mooie dame tegen die in staat bleek muziek voor even naar de achtergrond te drukken. "Dat was Eva" vervolgt hij "en we zijn samen verder gegaan. Toen een paar jaar later de gezinsuitbreiding met de komst van kinderen een feit werd, was het werk voor de platenmaatschappij heel moeilijk te combineren met een jong gezin. Overdag marketingplannen schrijven op kantoor en 's avonds live concerten bezoeken met vaak daaraan vast nog wat eten of een afterparty, en regelmatig tripjes naar het buitenland. Ik was bijna 24/7 in touw."

De muziekcarrière werd aan de kant gezet maar om toch een stabiele basis voor hun gezin te hebben ging Steef op zoek naar een alternatief. "Aan de slag als marketingman voor banken en verzekeraars. Niet mijn ding, maar soms rol je gewoon van het een in het ander. En marketing vind ik een leuk vak. Geef mij een product en ik wil dat dan zo succesvol mogelijk in de markt zetten. Maar het werken voor banken en verzekeraars miste toch de dynamiek."

"Aan de andere kant heb je je gezin en weet je waarvoor je die stappen neemt. Inmiddels zijn de kinderen groter en zelfstandiger en kwam er ruimte om na te denken over wat ik écht wilde gaan doen. Terug de muziek in naar een platenmaatschappij? Heeft best veel voeten in de aarde en heb ik niet echt geprobeerd. Radio leek me ook wel leuk. Toen kwam de Taverne te koop. Een plek waar ik in mijn middelbare schooltijd geregeld langs ging. Potje flipperen en live muziek kijken. Vond ik altijd te gek. Dacht bij mijzelf 'waarom zou je dat dan niet gaan doen?' Was zevenenveertig en al nadenkend over hoe ik verder wilde kwam dit op mijn pad. Er ging nog wel de nodige tijd overheen. Onderhandelen, afspraken maken en ondertussen nadenkend over hoe ik dit café wilde voortzetten. De Taverne is toch een soort van instituut. Het bestaat al sinds 1962, weliswaar niet in de huidige vorm, het was een stuk kleiner, maar merendeels van de tijd toch als muziekcafé."

Plannen

"De eerste gedachte die ik had was om de rookruimte weg te halen en daar het podium te plaatsen. De tent vervolgens opfrissen en spik en span geluid erin. Want dat was vroeger de kick van de Taverne, dat de muziek altijd zo fantastisch klonk. Ik ben dan ook echt blij met Rick, Friso en Hugo als geluidsmannen voor de live bands want die kunnen dat goed. En zo ben ik gestart. Wat personeel betreft dacht ik 'we starten wel' en kunnen dat gaandeweg fine tunen. Er zit er nu een goed team en zo'n anderhalf jaar na de start heb ik het idee dat de Taverne de vorm aanneemt zoals het zou moeten zijn en hoe het goed zou kunnen draaien."

Hoewel Steef muziek prachtig vindt probeert hij stap voor stap de Taverne breder te profileren. "Dat kan ook binnen muziek overigens hoor. We hebben popkoren in huis en laatst was er iemand die graag een altviool concert wilde geven. Daar zijn de zondagochtenden dan uitstekend geschikt voor. Ruben Hoeke geeft hier gitaarworkshops op maandagavond met aan het eind van de cursus een workshop-presentatie op een zondagmiddag. We hebben de popquiz één keer in de drie maanden en die wordt ook goed bezocht. Dus binnen het muziekaanbod zit al heel veel variëteit. Maar daarnaast kreeg ik ook de mogelijkheid om stand up comedy te organiseren en dat leek mij ook hartstikke leuk. Werkt ook in dit café. Op de wand achter het podium hangen nu schilderijen van een kunstenaar. Niet alleen leuk voor de aankleding maar het kán hier ook. Er zijn inmiddels wat werken verkocht. Heb dichtavonden gehad met dichters die voordragen uit eigen werk. Onderdelen in de programmering die nieuw zijn voor een café als de Taverne."

"Had mazzel met Nico Dijkshoorn. Ik kreeg van een vaste gast door dat Nico een tweet de lucht in had geslingerd met de boodschap dat ‘ie met zijn band, The Hank Five, een try-out wilde doen. Als het kon in een mooi bruin café. Daar heb ik meteen op gereageerd en hij stond er. Hij vond het geweldig hier. Noemde het publiekelijk 'het Paradiso van het Noorden'. Die boodschap is behoorlijk vaak overgenomen en voor de Taverne een mooi etiket. Dat vind ik uiteraard heel fijn."

"En waar ik blij om ben is dat muzikanten hier graag staan. Heeft waarschijnlijk toch te maken met de warme sfeer in het café, en met het publiek. Maar ook hoe ze ontvangen worden. Ze worden ook echt als muzikanten ontvangen. Het is hier niet zo van 'Stel daar maar op, spelen en na afloop gage.' Ik zorg dat ze een goede maaltijd krijgen en probeer alles in goede harmonie te laten verlopen."

Moneymakers vs onbekend

"Bluesrock is de muziekstijl die hier de meeste mensen trekt. Toch is goed programmeren niet altijd makkelijk. Ik doe de programmering en wordt daarin ook bijgestaan door Jan Deken die twee maal per maand een band uitzoekt die hier prima past. Ik heb helaas alleen geen tijd om alle bandjes live te bekijken. Ik krijg promo's binnen waarin bands zich van hun beste kant laten zien en horen. Meestal ga ik dan op YouTube nog op zoek naar ander materiaal zodat ik een wat reëler beeld krijg dan wat bands aanbieden. Maar ik heb mij ook hard gemaakt voor 'Echotape', een Engels rockbandje dat net begon, en die ik echt helemaal te gek vind. Staan hier dan voor veertig man de pannen van het dak te spelen met een enthousiasme alsof het U2 is. Ik hou daarvan. Goede songs, eigen liedjes en gedrevenheid."

"Realiteit is echter ook dat ik niet alleen maar dat soort bandjes kan programmeren. Doe ik dat wel, dan lukt het mij niet om deze tent draaiende te houden. De kunst als programmeur is om de 'moneymakers' binnen de groepen en muzikanten af te wisselen met bandjes die ook een podium verdienen en waarvan je hoopt dat ze daardoor weer een stap verder komen."

Breder

De tijden zijn niet echt makkelijk. Het is een hele kunst om mensen over de drempel te krijgen. Toch baart Steef van Leeuwen zich over het aanbod aan live muziek in plaatsen als Alkmaar geen zorgen. "Ik heb niet zoveel met het begrip concurrentie. Als ik kijk naar wat er wordt aangeboden aan live muziek ligt dat qua stijl toch net even anders als wat hier op het podium staat. Ik wil overigens wel kwaliteit in huis halen die mensen aanpreekt. Het moet niet alleen maar entertainment zijn, daar waak ik wel voor."

"Inmiddels weten mensen die in het verleden naar de Taverne kwamen maar later afhaakten, de ingang weer te vinden. Horen goede verhalen en voelen zich er weer thuis. Ook nieuwe bezoekers, al dan niet in het kielzog van een voor hun bekende band, komen terug omdat ze het zo leuk vinden. Zeker bij bands zijn er veel bezoekers van buiten Bergen dus de belangstelling voor de Taverne beperkt zich zeker niet tot Bergen alleen. Laatst waren er zelfs bezoekers uit Friesland, Gelderland en Noord-Brabant!"

In het kader van de 'verbreding' heeft Steef ook een uitgebreide borrelhappenkaart en een goede tapaskaart geïntroduceerd. "Dat gaat letterlijk en figuurlijk 'mondjesmaat'" aldus Steef. "Het is hier plat gezegd altijd zuipen en roken geweest en de uitdaging zit er voor mij in dat het karakter van de Taverne bewaard blijft maar dat ook ik net wat extra's kan bieden."

Tot nog toe bevalt het hele circus om de tent draaiende te laten houden hem prima. "Tuurlijk zitten er wat minder leuke kanten aan, zoals het laat thuis komen, schoonmaken en dergelijke. Aan de andere kant zie ik mijn gezin veel vaker dan voorheen het geval was. Word nu geconfronteerd met zoveel zelfstandigheid van mijn kids dat ik voor joker op de bank zit omdat mijn zoontje besluit om zijn quality time te besteden aan een vriendje. Alles blijft veranderen... en het mooiste is als je vanuit je passie van het ene in het ander rolt."

"Op mijn plek achter het kleine barretje, met overzicht over het podium en de zaak hoop ik het hier toch echt tot mijn pensioengerechtigde leeftijd vol te houden!"

Meer informatie over de Taverne:
Taverne website
Taverne Facebookpagina