| LINKS | INFO |
|---|
INTERVIEW | Sonny Hunt - Met een omweg toch op tournee
Tekst: Jan Blaauw
De in Nashville wonende Sonny Hunt speelt graag in Nederland. Ieder jaar tourt de gitarist met The Dirty White Boys langs de podia in de lage landen. Hij ziet het zelf als een fijne onderbreking van zijn bestaan in Amerika en heeft veel waardering voor het publiek wat de optredens bezoekt.
Aan de stok
Pas op vijftienjarige leeftijd pakt Sonny Hunt de gitaar. Daarvoor speelde hij drums.
Als achtjarig ventje kroop hij achter een drumstel om er zeven jaar later weer achter vandaan te komen. Oorzaak: Jeff Beck. Sonny was en is een fanatiek bewonderaar van deze gitarist. Reden dus om een gitaar te pakken en het drumstel te laten voor wat het was. "Ik luisterde naar al het oude werk van Jeff Beck en probeerde dat mij eigen te maken. Daarna kwam Steve Lukather op mijn pad en die heeft mij enorm geïnspireerd. Iemand die ook van grote invloed is geweest is gitarist Al Di Meola. Met solo albums als Land of the Midnight Sun, Casino en Elegant Gypsy bewees Al Di Meola dat je prachtige muziek kon maken, buiten de 'mainstreem' om."
Maar het werk van Jeff Beck spreekt Sonny Hunt toch wel het meeste aan. "Er is voor mij niemand die klinkt zoals Jeff. Hij zingt als het ware door zijn gitaar. De wijze waarop hij speelt op zijn Stratocaster, de dynamiek die hij in spel gooit, ik ken geen andere gitarist die zo muziek maakt. Bij Al Di Meola werd ik vooral gegrepen door de techniek, het precieze spel, zijn snelheid en het heldere geluid. En voor zowel Jeff Beck, Al Di Meola en Steve Lukather geldt dat ze een herkenbare stijl hebben. Na een paar noten te hebben gehoord pik je ze er meteen tussenuit."
In de jaren zeventig zat Sonny Hunt, net zoals veel andere gitaristen, gekluisterd aan de draaitafel, keer op keer luisterend naar zijn voorbeelden. Oefenen, proberen, uitzoeken. "Je ontwikkelt na verloop van tijd toch een eigen stijl. Een geleidelijk proces dat natuurlijk verloopt. Je maakt gebruik van je voorbeelden en stap voor stap vermengd zich dat met je eigen techniek. En dan maar hopen dat het uitdraait op iets speciaals waaraan andere mensen kunnen horen dat jij het bent."
Dagelijks brood
Hoewel gitaarspelen in zijn tienerjaren min of meer een hobby was, zat er achterin zijn hoofd het idee om later met een band 'on the road' te gaan. Een band die niet direct beroemd hoefde te worden, maar wel kwaliteit genoeg in zich zou hebben om te worden opgemerkt. "Ik denk dat vele muzikanten die droom hebben. Om als professioneel muzikant hun boterham te kunnen verdienen. Dat betekent overigens niet automatisch dat je daar gelukkiger van wordt. Het komt gewoon neer op plezier hebben in wat je doet, nieuwe dingen leren en nieuwsgierig blijven. Als je iets nieuws hebt opgepikt kun je dat weer toepassen tijdens optredens. Dat houdt de motor dan wel draaiende."
Uiteindelijk kwam een echt professionele carrière als gitarist niet direct op het pad van Sonny Hunt. De familie bezat een aantal bedrijven. Zijn vader had een lampenzaak en opa en oma een elektrotechnische groothandel. Dus toen Sonny zijn school had afgemaakt ging hij aan de slag bij zijn familie. "Waar ik vandaan kom was het niet mogelijk om je geld te verdienen met muziek maken. Overdag ging je gewoon aan het werk en 's avonds probeerde je optredens te regelen en te spelen. Eerlijk gezegd was er ook wel wat druk vanuit mijn familie om te gaan werken in hun bedrijven. Zij hadden het opgebouwd en wilden graag dat de business in de familie bleef. Bovendien zagen zij niet hoe je als professioneel muzikant je brood kon verdienen door constant te spelen. En misschien hadden ze daar ook wel gelijk in. Maar mijn gitaar en muziek heb ik altijd serieus genomen. Uiteindelijk doe ik nu beide."
Sonny Hunt en Tony Spinner
Door de jaren heen heeft Sonny Hunt een goede vriendschap opgebouwd met gitarist Tony Spinner. "Ik ontmoette Tony begin jaren tachtig toen ik met mijn band speelde op een open lucht festival in de buurt van Little Rock, Arkansas. Tony speelde daar ook met zijn eigen band. Ik heb hem zien optreden en was onder de indruk van zijn gitaarspel en de manier waarop hij zong. Nadat wij elkaar ontmoet hadden kwam Tony naar mijn studio en daar hebben we samen veel gespeeld op elkaars demo's die we opnamen. Ik regelde hier en daar wat sessieoptredens voor hem en we zijn goede vrienden geworden."
