Bluesgate
HOME | INTERVIEWS | WORKBENCH | ARCHIVES | PIGNOSE LINKS | INFO
Interview Dan

INTERVIEW | Dan Owen - Opkomend fenomeen uit Groot-Brittannië

Tekst: Jan Blaauw

Dan Owen. Tweeëntwintig jaar oud. Engelsman. Bluesgitarist en zanger? Tijd om een gesprek te hebben met een opkomend fenomeen die door een ingrijpende gebeurtenis definitief koos voor een bestaan als singer/ songwriter en met deze stap de aandacht trok van Mick Fleetwood.

Ruimte

Geboren in Shropshire, Groot-Brittannië heeft Dan Owen een fijne jeugd. Het gedeelte van de stad waar hij opgroeit ligt aan de rand van een landelijk gebied en Dan brengt dan ook de meeste tijd buiten, in de velden door. Hutten bouwen zoals hij het zelf omschrijft en een hoop lol. De belangstelling voor muziek kwam ook al vroeg bovendrijven. "Elk jaar voor kertmis kreeg ik verzamel-cd's als cadeau met muziek van onder andere Led Zeppelin en meer van dat soort bands. Daar keek ik als kind altijd naar uit."

"Toen ik een jaar of negen was, werd er tijdens een bijeenkomst op de lagere school gevraagd of iemand belangstelling had om gitaar te leren spelen. Ik wilde meteen mijn hand opsteken maar hield me in. Ik wist helemaal niet of mijn vader en moeder zich dat wel konden veroorloven. Ik zag het niet zitten dat ze boos op mij zouden worden omdat ik mij spontaan had opgegeven voor gitaarles. Maar thuisgekomen met deze boodschap stemden ze toe en niet lang daarna had ik mijn eerste gitaarlessen en leerde ik bluesaccoorden."

Op de middelbare school, waar Dan zich overigens helemaal niet op zijn plaats voelde, kreeg hij belangstelling voor diverse rockmuziekstijlen en nam een jaar lang les van een gitaarleraar die zich voornamelijk toelegde op het lesgeven in rockmuziek. Zo rond zijn veertiende, vijftiende jaar vond hij dat het tijd was om met die lessen te stoppen en zijn aandacht op een andere wijze op muziek te vestigen.

Ongeluk

"Na mijn middelbare schooltijd had ik besloten om gitaarbouwer te worden. Ik vind het een prachtig instrument en was enorm gemotiveerd om het vak van gitaarbouwen onder de knie te krijgen. Helaas schoot er in de werkplaats tijdens mijn opleiding een stuk hout in één van mijn ogen waardoor ik niet meer in staat was om precisiewerk te kunnen doen." Het ongeluk betekende direct een einde van een carrière als gitaarbouwer. In de lange periode daarna, waarin Dan langzaam hersteld, zit hij aan huis gekluisterd. "Ik kon totaal geen diepte meer inschatten en voelde me behoorlijk hulpeloos. Als ik bijvoorbeeld een glas van de tafel wilde oppakken dan greep ik telkens mis. De normale dagelijkse dingen die je onderneemt, kon ik door mijn beperkte zichtveld niet meer."

Dan Owen

"Daardoor spendeerde ik veel tijd achter mijn computer kijkend naar filmpjes op YouTube. Met name de oude Amerikaanse blueszangers en gitaristen. Niet met de gedachte om de blues technisch tot op het bot uit te pluizen maar meer om het gevoel van de blues te doorgronden. Ik vergelijk mijn situatie van toen zeker niet met het zware leven van een aantal blueszangers, maar kon door de omstandigheden waarin ik verkeerde wel aanknopingspunten vinden in mijn eigen gevoelsbeleving. Toen heb ik mij echt ondergedompeld in de Amerikaanse blues. Ben nooit een overtuigd liefhebber geweest van Britse bluesbands en op festivals staan enorm veel op blues gebaseerde rockbands. Maar het viel mij ook op dat er geen akoestische acts te zien waren die blues speelden. Gek toch eigenlijk?"

Invloeden

De eerste podiumervaringen deed Dan op toen hij op dertienjarige leeftijd zijn oudere zuster begeleidde tijdens optredens in pub's. Stad en land afrijden om te spelen. En pas diep in de nacht weer thuiskomen. Vader reed, dus commentaar op het te laat thuiskomen is Dan volledig vreemd. En naast zijn zuster kon hij zich het live spelen eigen maken in vaak rumoerige omstandigheden. "Door die ervaringen heb ik bepaalde technieken geleerd om de de aandacht van het publiek te krijgen en vast te houden. Dat komt nu goed van pas."

Het bluesstempel wat op Dan wordt gedrukt is maar ten dele terecht. "Ik ben de eerste om te zeggen dat ik niet alleen maar een pure bluesact ben. Mijn muziekale belangstelling ligt veel breder dan blues alleen. Rock, Country, Blue Grass, Americana, Ierse muziek, Folk, al die stijlen hebben mij overspoeld en zonder twijfel beïnvloed. En daarbij wil ik ook niet alléén maar blues spelen."

Stem

Toen Dan Owen besloot om op zijn zeventiende op eigen houtje live te gaan optreden trok zijn geheel eigen stemgeluid meteen de aandacht. De schuchter overkomende jongen heeft een stem die je hem nooit zou toedichten. Rauw en melancholiek. Het zou, naast het akoestisch spelen, zijn trademark worden en doorbraak in Groot-Brttannië. "Het eerste jaar dat ik optrad deed ik zo'n tweehonderd optredens door heel Engeland. En die stem van mij, tja, die is zoals hij is. Ik forceer niets, doe niet alsof, die klinkt gewoon zo. Maar omdat ik zeker wilde weten of ik mijn stem niet had overbelast na dat jaar spelen, ben ik naar een KNO arts gegaan voor een checkup. Lig ik daar in een stoel met een endoscoop door mijn neus en hoor van de dokter dat mijn stembanden er prima uitzien. Geen knobbels of poliepen. 'Wilt u vooral zo doorgaan meneer Owen?' was zijn commentaar. Wel, in dit geval zeg ik zeker 'follow doctor's orders', haha!"

Toch is Dan zanglessen gaan volgen. "Dat gaf meteen resultaat. Ik vraag veel van mijn stem. Ik ben vaak onderweg leef een dynamisch maar soms zeer vermoeiend bestaan. Conditie en een juiste ademhaling is dan heel belangrijk. Mijn stem is mijn instrument en die wil ik niet verwaarlozen."

Dan Owen

Mick Fleetwood

Met diezelfde stem plaatste hij zijn versie van het Bob Dylan nummer 'Ballad of Hollis Brown' op YouTube. Het filmpje werd meer dan 400.000 keer bekeken en opgemerkt door Mick Fleetwood van Fleetwood Mack. "Ik kreeg op een zeker moment een bericht van ene M. Fleetwood. Ik kon mij niet voorstellen dat hij de 'echte' Mick Fleetwood was. Ik dacht in eerste instantie dat iemend een grap met mij uithaalde." De op Hawaï wonende Fleetwood kwam over naar Engeland voor promotie en pakte meteen de gelegenheid om de toen twintigjarige Dan te ontmoeten. Hij koestert de gesprekken met Mick. "Hij heeft mij in onze gesprekken veel inzichten gegeven in de muziekbusiness en zie hem zeker als mijn mentor." Mick Fleetwood op zijn beurt bestempelde Dan Owen als boegbeeld van een opkomende golf van singer/ songwriter talenten in Goot-Brittannië.

De aandacht van Mick Fleetwood voor Dan Owen werd nationaal opgepikt door de Britse media. Het betekende een enorme push in bekendheid, interessante mogelijkheden dienden zich aan en Dan's agenda staat vol. In rap tempo reist hij van optreden naar optreden, het eind is nog lang niet in zicht en heeft hij inmiddels drie nominaties voor de British Blues Awards op zak. Naast Frankrijk is Nederland inmiddels ook meerdere keren bezocht. Paradiso en de bezoekers van het Culemborg bluesfestival hebben kunnen kennismaken met de Engelsman. Een overtuigende kennismaking waarvan Dan hoopt dat hij nog vaak in Nederland en elders in Europa kan optreden.

Inspiratie

Tijdens zijn reizen heeft Dan ruim de tijd om te schrijven aan nieuw materiaal. Alleen of samen met bekende muzikanten als Jake Bugg, die hij ontmoet tijdens de diverse optredens. "Ik weet eigenlijk niet eens wat er nou eerder opkomt. De muziek of de tekst. Als ik aan een nummer begin zijn het meer flarden van gedachten. Het gekke is dat ik dus niet van tevoren een onderwerp in mijn hoofd heb of een bepaald accoorden schema. Pas als alles in elkaar past weet ik eigenlijk waar het nummer over gaat."

Dan Owen

EP

Binnenkort vertrekt Dan naar New York voor opnames van EP. Bewust een EP. "Alle songs die ik op de EP zet passen bij elkaar. Als ik voor een compleet album zou gaan komen er naar mijn gevoel ook songs op te staan die het gewenste resultaat uit zijn verband rukken. De keuze voor een studio in New York is gewoon mazzel. Mijn Britse manager kent een producer die ook Debbie Harry - Blondie - heeft geproduceerd. Deze producer heeft bergen ervaring en is niet blijven steken in 'the old days'. Ander voordeel is dat ik kosteloos kan opnemen. De kosten voor het huren van een studio in Engeland zijn dus al snel vele malen hoger. Het enige waar ik in investeer zijn tickets. En de trip naar New York zal me een hoop inspiratie opleveren!"

19x19
blackpixel
19x19
Dan Owen
19x19
 
white line

© 2024 De Rijdende Slager - Bluesgate | All logos are used with permission of the performing musicians | Webdesign Lackthose Brothers